Σελίδες

30 Μαρ 2011

Η έγνοια του ΣΕΒ...


Σε «εθνικό» ζήτημα μετατρέπουν οι μεγαλοβιομήχανοι τη λήψη σκληρών αντιλαϊκών μέτρων και την καθυπόταξη σε αυτές τις επιλογές των θυμάτων τους, των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων, που με την απαξίωση της δικής τους θέσης στην κοινωνία «αιμοδοτούν» το μεγάλο κεφάλαιο και τους συμμάχους του.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, δεν κουράζεται να καλεί την κυβέρνηση να εφαρμόσει απαρέγκλιτα τη σκληρή πολιτική και να απειλεί τα θύματά της με ακόμη χειρότερα μέτρα, εάν δεν υποταχθούν.
Ετσι, φοβούμενος προφανώς ότι η κυβερνητική προπαγάνδα περί των θετικών, για τη χώρα, αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ενδέχεται να πυροδοτήσει θετικές προσδοκίες που θα δυσκολέψουν την «αφαίμαξη» της εργατικής τάξης, έσπευσε να σημειώσει ότι δεν πρέπει να δημιουργούνται αυταπάτες, η χώρα καλείται να «τηρήσει απαρέγκλιτα ένα δρακόντειο χρονοδιάγραμμα στόχων και μέτρων».

Ακόμη περισσότερο, επισήμανε ότι η πρόβλεψη για αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους δείχνει πως δεν αποκλείεται «η αποτυχία της προσπάθειας αλλαγής στην Ελλάδα», για να καταλήξει ότι η κυβέρνηση πρέπει να αποδειχθεί πεπεισμένη και ικανή να υλοποιήσει την αλλαγή.
Και είναι σίγουρο, απ' όλα αυτά, ότι το κεφάλαιο έχει να κερδίσει πολλά, εάν επιβληθούν τα προβλεπόμενα δυσβάσταχτα βάρη στο λαό, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε μόνιμη μιζέρια. 
Οπως σίγουρη και δεδομένη είναι η αμφιβολία του ότι θα βρεθεί κυβέρνηση που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τη λαϊκή αντίδραση.
Γι' αυτό ο ΣΕΒ συντηρεί τις προειδοποιήσεις του και δημόσια, προκειμένου να συνεισφέρει κι αυτός στην αντιμετώπιση του λαού. 
Το μήνυμα προς την πολιτική εξουσία είναι, τελικά, ένα και μόνο: 
Τσακίστε χωρίς έλεος κάθε αντίδραση. 
Πριν ξεσπάσει κάποιο «τσουνάμι» αμφισβήτησης και ανατροπής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου