-- Ελπίζετε ότι το σύστημα και το πολιτικό και της δικαιοσύνης, το σύστημα αυτό που λέμε δημοκρατικοί θεσμοί και λειτουργία, θα αφυπνιστεί και θα υπάρξει έστω ένας πολιτικός που θα οδηγηθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου; Και το λέω με την έννοια ότι εδώ δημοσιεύτηκαν την Κυριακή αποδείξεις, έγγραφα, καταθέσεις, λέει ο άλλος ότι τον έστειλε ο Τσοχατζόπουλος για να του δώσουν ένα εκατομμύριο ευρώ... -- Κατ' αρχήν, όλοι ξέρουμε αν και δεν έχουμε προσωπική άμεση ανάμειξη ότι οι περισσότερες μίζες συνδέονται με τα εξοπλιστικά προγράμματα και εκεί σβήνονται πάρα πολλά ίχνη, περιμένει κανείς να έρθει μια καταγγελία επώνυμη. Βεβαίως και πρέπει να εξιχνιαστεί, τουλάχιστον ό,τι βγαίνει στην επιφάνεια και για όποιον λόγο βγαίνει, δεν μπορεί να μένει χωρίς εξέταση. Δεν υπάρχει θέμα και ένας και δύο και δέκα να πάνε φυλακή, το αξίζουν στο κάτω κάτω.
Το θέμα είναι ότι το ίδιο το σύστημα και οι νόμοι της αγοράς καταφέρνουν πολλά πράγματα να μένουν στο επίπεδο της καταγγελίας και να μην μπορεί κανείς να φέρει εκείνες τις απαιτούμενες αποδείξεις. Να το πούμε καθαρά: Οπου παρεμβαίνει αυτό που λέμε «αγορά» και «εταιρείες», υπάρχει πάρα πολύ παρασκήνιο. Κι αυτό το ξέρουμε. Και νομιμοποιημένο πολλές φορές παρασκήνιο, γιατί οι μίζες είναι νόμιμες. Εκεί που θεωρούνται παράνομες είναι όταν συνδέονται με πολιτικούς. Γι' αυτό οι πολιτικοί βάζουν αντιπρόσωπο.
-- Επομένως δεν σας βλέπω ιδιαιτέρως αισιόδοξη ότι μπορεί να βγάλουμε άκρη.
-- Απαίτηση έχουμε. Γιατί αν θέλετε στο όνομα μιας απαισιοδοξίας μπορεί κανείς να συμβιβαστεί με μια κατάσταση. Και τέτοιοι συμβιβασμοί δεν είναι καθόλου καλοί για κανένα.
-- Εμείς στην εφημερίδα δεν θα συμβιβαστούμε, θα συνεχίσουμε και χαίρομαι που κι εσείς υποστηρίζετε την ανάγκη να ριχτεί φως.
-- Ούτε λόγος. Αλλιώς θα είμαστε συνυπεύθυνοι έστω κι αν είμαστε έξω απ' τη διαδικασία των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Θα πουληθούν τα πάντα
-- Είναι όπως το λέτε. Ερχομαι τώρα σ' αυτό που έγινε την Παρασκευή με την τρόικα, η οποία βγήκε ξαφνικά στη συνέντευξη Τύπου, μίλησε για 50 δισ. αποκρατικοποιήσεις. Η βουλευτής του ΚΚΕ, η κ. Κανέλλη, το πρωί μου είπε στο ραδιόφωνο ότι συνολικά οι αποκρατικοποιήσεις που έχουν γίνει στη χώρα μέχρι τώρα δεν ξεπερνούν τα 10 δισ. Ετσι, για να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει 50 δισ. αποκρατικοποιήσεις. Και στις δύο τα ξημερώματα, είχαμε την ανακοίνωση ότι η τρόικα ξεπέρασε τον εαυτό της και υπερέβαλε εαυτόν εμφανιζόμενη ως κυβέρνηση του τόπου. Τι λέτε;-- Κοιτάξτε, στην πρώτη περίπτωση δεν έχει τόση μεγάλη σημασία - χωρίς να σημαίνει ότι το υποτιμούμε - ποιος σερβίρει το δηλητήριο στον λαό. Εγινε φασαρία, ποιος θα είναι ο σερβιτόρος, αν έπρεπε να προηγηθεί ο κ. Παπακωνσταντίνου και μετά η τρόικα. Οχι ότι αυτό δεν έχει σημασία αλλά δεν είναι η ουσία του προβλήματος...
-- Εχει κι αυτό σημασία.
-- Εχει, μπορεί να τους ξέφυγε, χάλασαν στον σχεδιασμό, τι σημασία έχει αν ο κ. Παπακωνσταντίνου θα το έλεγε πρώτος, θα σήκωνε το τηλέφωνο να ενημερώσει τους υπουργούς ή όχι. Το θέμα είναι το ψητό, ότι δηλαδή περιουσία η οποία ανήκει στον λαό, θα έλεγα δημόσια ιδιοκτησία, πάει για πώληση. Και θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα: Δεν πρόκειται να πουληθούν μόνο κτίρια, ποιος παίρνει τώρα τσιμέντα και κτίρια. Θα πουληθούν φιλέτα και γη και ορεινοί όγκοι και παραγωγικές δραστηριότητες κ.λπ. κ.λπ. Δεν έρχεται κανείς τώρα να πάρει τσιμέντα στην Ελλάδα.
-- Ο πρωθυπουργός είπε ότι δε θα πουληθεί δημόσια γη. Το είπε σήμερα.
-- Κατ' αρχήν, ένα μέρος της δημόσιας γης πουλιέται συνέχεια. Ιδιωτική είναι η γη σε ένα μεγάλο μέρος. Και παραλίες θα πουλήσουν και αεροδρόμια θα πουλήσουν και λιμάνια θα πουλήσουν, εφόσον βρουν αγοραστές. Δε θα πουλήσουν εκεί που δε θα βρουν αγοραστές. Ποιος θα έρθει να τοποθετήσει τα χρήματά του σε μια πολυκατοικία, ας πούμε, η οποία ανήκει στο τάδε ασφαλιστικό Ταμείο; Τι να την κάνει; Να νοικιάζει τα διαμερίσματα; Τί λέμε, κοροϊδεύουμε;
Και τον Ολυμπο θα πουλήσουν. Και ορεινούς όγκους θα πουλήσουν. Και η ενοικίαση; Θα νοικιάσουν για 100 χρόνια στην ουσία. Επομένως, δεν υπολογίζουμε την τιμή με βάση την αγορά, τις τιμές αγοράς. Αν θα είναι 40 δισ. ή 70. Το θέμα είναι ότι ακριβώς ιδιωτικοποιούνται και πωλούνται αναπτυξιακοί πόροι, υποδομές που έχουν σχέση με την ανάπτυξη.
Δυσκολεύει η διαχείριση της κρίσης
-- Τώρα, από την άλλη μεριά μια περιουσία 270 δισ. ευρώ, να μείνει αναξιοποίητη; Να μην κάνουμε τίποτα; Οταν το χρέος μας την ίδια στιγμή θα αγγίξει τα 400 και δισ. ευρώ;-- Κύριε Χατζηνικολάου, να το πω έτσι σε μια πρακτική απόδειξη, είναι αυτό που λέμε «πουλάω πουλάω για να βγάλω τα δάνεια στους τοκογλύφους». Η κρίση που έχουμε σήμερα είναι κρίση χρέους; Το χρέος που έχουμε σήμερα είναι αποτέλεσμα, είναι συνέπεια, δεν είναι η αιτία της κρίσης. Επομένως, με τα 50 δισ. θα κλείσουν μια τρύπα, ο φαύλος κύκλος θα οξυνθεί.
Και με αυτήν την έννοια εμείς λέμε το εξής: Σήμερα, το πρόσθετο που υπάρχει είναι ότι η διαχείριση της κρίσης, όπως γινόταν πριν από 20, 30 και 40 χρόνια, δεν μπορεί να γίνει σήμερα. Πραγματικά δεν μπορούν να διαχειριστούν την κρίση. Δεν έχουν τα ίδια όπλα που είχαν πριν, σε συνθήκες ΕΕ, αυτό που λέγεται παγκοσμιοποίηση κλπ. Οι ανταγωνισμοί είναι μεγάλοι και όπου γίνεται διαχείριση της κρίσης, κάποια χώρα θα την πληρώσει. Αλλά δε θα την πληρώσουν μόνο οι λαοί. Θα την πληρώσει και ένα μέρος των επιχειρηματιών. Απαξίωση του κεφαλαίου θα γίνει, θα καταστραφεί μέρος του κεφαλαίου. Και θα καταστραφεί μέρος του, είτε με τη μορφή επιχειρήσεων, είτε με τη μορφή εμπορευμάτων.
Αυτά πάνε να διακανονίσουν μεταξύ τους. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτοί που θα βγουν περίσσια κατεστραμμένοι είναι οι λαοί. Γιατί, αν θέλετε, τα κεφάλαια, οι κεφαλαιοκράτες που θα μείνουν και θα κυριαρχήσουν - κάποιοι θα καταστραφούν - αυτοί θα περάσουν σε φάση ανάκαμψης, ενώ οι λαοί δε θα περάσουν. Η κυβέρνηση, λοιπόν, έχει πετύχει ένα πράγμα, εδώ έχει πετύχει: Την επιβολή αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων.
Εδώ έχει πετύχει. Είτε συγκυβερνώντας με την τρόικα - κατά τη γνώμη μας ενιαίο είναι το πρόβλημα, η κυβέρνηση έφερε την τρόικα, δεν ήρθε μόνη της - είτε υπό την ηγεσία των «τροϊκανών» που λένε κάποιοι - εμείς δε συμφωνούμε - είτε υπό την ηγεσία της κυβέρνησης, έχουν πετύχει τα μέτρα εναντίον του λαού. Η ανάκαμψη κι αν έρθει θα είναι αναιμική. Θα είναι η Ελλάδα στην «καλύτερη» περίπτωση, Αργεντινή. Στην Αργεντινή έφτασε 8% η ανάπτυξη του ΑΕΠ. Η φτώχεια μεγάλωσε, οι απόκληροι έγιναν περισσότεροι.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, φάρμακο στη διαχείριση της κρίσης που να συμφέρει το κεφάλαιο και το λαό. Και αυτή τη στιγμή ο λαός πρέπει να βάλει τη σφραγίδα στις εξελίξεις.
-- Φοβάστε ότι έρχονται εκλογές σύντομα;
-- Δεν ξέρω. Δε φοβόμαστε καμία μορφή παρέμβασης του λαού, αρκεί να αξιοποιηθεί σωστά. Δεν μπορώ να ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο κύριος Παπανδρέου. Αλλά, αυτό που έχει σημασία είναι κι αν γίνουν εκλογές τι θα βγάλουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου