Σελίδες

22 Σεπ 2010

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Κώστας Μιχαλάκης

Φιλόλογος, μέλος της Αγωνιστικής Κίνησης Εκπαιδευτικών Μαγνησίας
Τι σχέση μπορεί να έχει η οικονομική κρίση με τη γλώσσα; Κι όμως, υπηρετώντας την επιστήμη της φιλολογίας προσπαθώ κάθε καλοκαίρι (ναι τότε που μας κατηγορούν πως καθόμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί) να βρω καινούργιους τρόπους και οικεία παραδείγματα για να διδάξω συντακτικά φαινόμενα. Συλλέγοντας λοιπόν παραδείγματα, ταυτόχρονα άκουγα ειδήσεις, δηλώσεις κτλ. Θαυμάστε μερικές:
«Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση»
«Δεν υπάρχει σάλιο»
«Τα ταμεία άδειασαν»
«Eπικρατεί ύφεση»
«H σχολική χρονιά θα είναι δύσκολη» (αυτό το τελευταίο είναι δήλωση της προϊσταμένης μου, κ. Διαμαντοπούλου).
Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι δηλώσεις που τυχαία σας αναφέρω, καθώς μπορείτε να συλλέξετε άλλες τόσες;
Μα, φυσικά, καμία δεν είναι συνταγμένη σε ενεργητική διάθεση (άλλο φωνή κι άλλο διάθεση, αλλά ας μην μπαίνουμε σε λεπτομέρειες), χωρίς μάλιστα να αναφέρεται το ποιητικό αίτιο. Τυχαίο; Όχι βέβαια! Γιατί άραγε επιλέγεται αυτού

Μάγκικο- Οι μπάτσοι

Οι «φύλαρχοι» είναι «γυμνοί»


Οι «μαυρογιαλούροι» της περιφέρειας βγήκαν στο σεργιάνι. 
Το «πανηγύρι» ξεκίνησε και έχει απ' όλα:
ΠΑΣΟΚους που μυρίζουν ΔουΝουΤίλα, αλλά «αποτάσσονται» στο μνημόνιο,
Νεοδημοκράτες που πίνουν νερό στο όνομα του Καραμανλή, ο οποίος θα «πάγωνε τους μισθούς», αλλά... χωρίς μνημόνιο,
νυν και πρώην υπουργούς, υφυπουργούς, βουλευτές και «μεγαλοβαρονοπρούχοντες» του δικομματισμού που - με το χρίσμα υπό μάλης - «γύρισαν πλευρό» και τώρα δηλώνουν... «ανεξάρτητοι»,
«ΠΑΣΟΚογενείς», «Νεοδημοκρατογενείς» και ό,τι «δικομματογενείς» μπορεί να φανταστεί κανείς, που έχουν προθυμοποιηθεί να λειτουργήσουν εξ αντικειμένου ως χύτρα ασφαλείας μπροστά στον κίνδυνο που εγκυμονεί για το σύστημα η κοινωνική κουφόβραση.
*
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, όλα εγγυώνται ότι με την «παρλαπίπα» που

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ... ΤΩΡΑ ΣΩΘΗΚΑΜΕ...

Ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής, στηριζόμενος από διάφορες «ΠΑΣΟΚογενείς συλλογικότητες» (όπως ο ίδιος τις περιγράφει) και τον ΣΥΝ, μετά από ένα μακρύ τηλεοπτικό «αντιμνημονιακό» λόγο, κατέληξε ότι:
Με την ψήφο που θα του δώσει ο λαός θα πάει στον Παπανδρέου για «να τον πείσει» (τον Παπανδρέου!) να μην εφαρμόσει το μνημόνιο!
Ρωτάμε (μπαίνοντας στον πειρασμό να παρακολουθήσουμε με σοβαρότητα την εν λόγω τοποθέτηση):
Πρώτον, το μνημόνιο, το οποίο ο Παπανδρέου το έφτιαξε, το υπέγραψε, το ψήφισε και το εφαρμόζει, το έφτιαξε, το υπέγραψε, το ψήφισε και το εφαρμόζει επειδή μέχρι τώρα δε βρέθηκε κάποιος με... «πειθώ» σαν τον κ. Μητρόπουλο να του μιλήσει (του Παπανδρέου) περί του αντιθέτου;
Δεύτερον, αν το θέμα ανάγεται σε ζήτημα «πειθούς», γιατί ο κ. Μητρόπουλος δεν επέδειξε τέτοια καταλυτική «πειθώ» από τη θέση του μέλους του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, και θα την επιδείξει ως περιφερειάρχης;...

ΑΔΩΝΙ...ΣΙΧΑΜΑΤΑ


«Το έχω ψηφίσει (σ.σ.: το μνημόνιο) και είμαι εξαιρετικά υπερήφανος»!
(Αδωνις Γεωργιάδης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ., προχτές στο «Αλτερ»)
*
Τρία δευτερόλεπτα αργότερα:
«Σιχαίνομαι το μνημόνιο»!
(Αδωνις Γεωργιάδης φον κολοτούμπεν - στην ίδια εκπομπή)
*
Δύο δευτερόλεπτα (μετά τα τρία δευτερόλεπτα):
«Σιχαίνομαι το μνημόνιο, αλλά αν ξαναρχόταν θα το ξαναψήφιζα»!
(Αδωνις Γεωργιάδης φον κολοτούμπεν στο τετράγωνο - στην ίδια, πάντα, εκπομπή).
*
Συμπέρασμα: Αυτοί του ΛΑ.Ο.Σ. έχουν μια ροπή, όπως φαίνεται, στα... σιχαμένα πράγματα.

Κοροϊδία στο τετράγωνο


" Είμαι κατά του μνημονίου" ισχυρίστηκε προχτές το βράδυ ο Γ. Σγουρός, υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ για την Περιφέρεια της Αττικής, ψηφοθηρώντας και αυτός στη λογική που λέει «αμφισβητώ το μνημόνιο, αλλά στηρίζω τη στρατηγική που το επιβάλλει». 
Τη συγκεκριμένη δήλωση κλήθηκε χτες να σχολιάσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής. 
Η απάντηση είναι πράγματι αποκαλυπτική για τον τρόπο που προσπαθούν να κοροϊδέψουν το λαό η κυβέρνηση και οι υποψήφιοι που στηρίζει στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
   Δήλωσε ο Γ. Πεταλωτής:«Απομονώσατε μια φράση από μια συγκεκριμένη άποψη που εξέφρασε ο κ. Σγουρός και που είναι άποψη όλων μας: Οτι θα ήταν πολύ καλό να μην υπήρχε ανάγκη να υπάρχει μνημόνιο. Δεν είναι κανείς υπέρ του μνημονίου αυτοτελώς. Αλλά, όταν υπάρχει η συγκεκριμένη ανάγκη, τότε το μνημόνιο πραγματικά είναι σωτήριο για τη χώρα. (...) Ο κ. Σγουρός είπε το αυτονόητο. Και αν διαβάσει κανείς αυτά που είπε σε όλη την παράγραφο που αναφέρθηκε στο μνημόνιο, αντιλαμβάνεται και τι είπε».
   Αντί άλλου σχολίου θυμίζουμε ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στις 28 του Αυγούστου είχε δηλώσει: «Οι πολιτικές του μνημονίου είναι πολιτικές της κυβέρνησης οι οποίες συμβαδίζουν με τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις». 
Αυτές τις πολιτικές υπηρέτησε τόσα χρόνια ο Σγουρός από το πόστο που του ανέθεσε το ΠΑΣΟΚ στην τοπική διοίκηση, το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει και τώρα. 
Γι' αυτό και πρέπει ο λαός να τον καταψηφίσει, μαζί με όλους τους άλλους υποψήφιους που παραμονές των εκλογών σήκωσαν δημαγωγικά «αντιμνημονιακή» παντιέρα, όταν αποδεδειγμένα είναι οι καλύτεροι υπηρέτες της φιλομονοπωλιακής στρατηγικής των κομμάτων που τους στηρίζουν.

Π. Θ

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - ΑΛ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ : Προτείνουν «λάιτ μνημόνιο» και αθωώνουν το ΠΑΣΟΚ


Τη διακήρυξη της παράταξης, παρουσία του προέδρου του ΣΥΝ, παρουσίασε χτες ο υποψήφιος περιφερειάρχης
Ενα κοκτέιλ οπορτουνισμού και σοσιαλδημοκρατίας, με σαφή στόχο να εγκλωβίσει το λαό σε ψευτοδιλήμματα και αυταπάτες, παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου, υπό τη μορφή πολιτικής διακήρυξης του συνδυασμού «Αττική Συνεργασία - Οχι στο μνημόνιο», ο υποψήφιος, με την υποστήριξη του ΣΥΝ, περιφερειάρχης Αττικής Α. Μητρόπουλος.
Εστιάζοντας την όλη κριτική στο μνημόνιο, αφήνοντας στο απυρόβλητο τη στρατηγική που το επιβάλλει και την οποία ο ίδιος υπηρέτησε και υπηρετεί, κατέληξε στο να ζητήσει συσπείρωση των δυνάμεων του «σοσιαλιστικού χώρου» και

Μεσογειακό... «Λας Βέγκας»! & παραλήρημα Γερουλανου...



«Το στοίχημα δεν είναι αυτό που ήταν. 
Εχει δώσει τη θέση του σε μια βιομηχανία με τεράστιες προοπτικές και ευκαιρίες. 
Μια βιομηχανία που έχει περισσότερα κοινά με την ψυχαγωγία (...) 
Σήμερα το Λας Βέγκας δεν είναι αυτό που ήταν (...) 
Ο παλιός γκρουπιέρης της Πάρνηθας είναι σήμερα στο διαδίκτυο και στο τραπέζι του κάθονται παίχτες από όλη τη Γη (...) 
Γύρω από αυτό έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία στην οποία δραστηριοποιούνται μεγάλοι, σοβαροί και ισχυροί πρωταγωνιστές (...) 
Το στοίχημα έγινε διασκέδαση, έγινε ψυχαγωγία και έγινε αναψυχή (...) 
Ο ΟΠΑΠ μπορεί και θα γίνει πηγή ανάπτυξης (...) 
Θέσεις εργασίας για νέους με πτυχία γύρω από τις νέες τεχνολογίες, τις νέες δημιουργίες, ακόμη και τον κινηματογράφο (...) 
Ηδη η Ελλάδα γίνεται τουριστικός προορισμός για ανθρώπους που θέλουν να επισκεφθούν τα καζίνο μας και γύρω από αυτές τις μονάδες μπορούν να αναπτυχθούν δράσεις ικανές να στηρίξουν ολόκληρες βιομηχανίες (...)».
   Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από την ομιλία του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλου Γερουλάνου, στην ημερίδα για τη «ρύθμιση της αγοράς των παιγνίων στην Ελλάδα». 
Είναι, ταυτόχρονα, μια «κωδικοποίηση» του «οράματος» (και) αυτής της κυβέρνησης για το «αναπτυξιακό», «πολιτιστικό», εργασιακό μέλλον της Ελλάδας: Ενα μεσογειακό... «Λας Βέγκας». Με την ανάλογη «αξιακή» ιεράρχηση.
 Αυτό είναι το μέλλον που προτείνουν στα παιδιά μας. 
Αλλά δεν είναι καν το τέρμα της κατηφόρας τους.
 Να τους σταματήσουμε!

Ο Γ.Α.Π. ΣΤΗ Νέα Υόρκη δήλωσε : «αποφασίσαμε να αλλάξουμε»

   ΚΑΙ ΕΤΣΙ οι κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών πληροφορήθηκαν μέσω του πρωθυπουργού μας από την ομιλία του στη Νέα Υόρκη ότι... οι Ελληνες «αποφασίσαμε να αλλάξουμε».
Και γι' αυτό εμπιστευτήκαμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου.
   Με άλλα λόγια, ακόμη και οι Αμερικανοί θα μας θεωρούν ...εντελώς ηλίθιους.
Γιατί εάν πιστέψουν ότι από μόνοι μας θελήσαμε να περικόψουμε τους μισθούς μας, να ξεπουλήσουμε τη χώρα, να καταστρέψουμε την Κοινωνική Ασφάλιση και να εξαφανίσουμε κάθε εργασιακό δικαίωμα, σε ποιο άλλο συμπέρασμα μπορεί να καταλήξουν;
   Ας ελπίσουμε ότι όσοι ήταν παρόντες στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ - όπου μίλησε ο Γ. Παπανδρέου - δε θα τον πάρουν στα σοβαρά και δε θα μεταφέρουν τέτοια πράγματα στις χώρες τους.
   Το μόνο θετικό στην όλη ιστορία είναι ότι ο πρωθυπουργός θα δυσκολευθεί να εξηγήσει το πώς «κολλάει» η υποτιθέμενη σύμπνοια των Ελλήνων στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς με το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αντιδρούν και κινητοποιούνται.
  Γι' αυτό, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να κοντράρουμε τις εφαρμοζόμενες αντεργατικές πολιτικές, όχι μόνο γιατί έτσι μόνο υπάρχει ελπίδα αλλά και για να μη ...μας «βγει τ' όνομα»
   Οσο για την πρωθυπουργική αναφορά περί του ότι από την όλη ιστορία «θα εξέλθουμε ενισχυμένοι» δε θα την διαψεύσουμε. Αλλωστε, σε κάθε κρίση υπάρχουν οι κερδισμένοι και οι χαμένοι.
Ετσι και από αυτήν θα υπάρξουν - και υπάρχουν ήδη - «ενισχυμένοι», μόνο που σε αυτούς δε συγκαταλέγεται ο ελληνικός λαός αλλά το μεγάλο κεφάλαιο.
   Η ελπίδα του λαού βρίσκεται στην αντεπίθεση μέχρι την οριστική απαλλαγή από την εξουσία των μονοπωλίων.

Ενα ... τοπικό «παραμύθι» χωρίς δράκο


   Το ΚΚΕ λέει ξεκάθαρα ότι οι εκλογές του Νοέμβρη είναι ισοδύναμες με τις βουλευτικές εκλογές κι ας μην εκλέγεται κυβέρνηση. Στην κάλπη θα ψηφίσουν νέοι εργάτες, που παίρνουν μισθό 500 ευρώ, ηλικιωμένοι που παίρνουν σύνταξη 200 ή 300 ευρώ, άνεργοι, φτωχοί αγρότες που δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους, νέοι γονείς που παλεύουν για το μεροκάματο και δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε το παιδί τους στον παιδικό σταθμό. Με την ψήφο τους θα κρίνουν την πολιτική που τους έφτασε σε αυτό το σημείο. Είναι για το συμφέρον τους, λοιπόν, για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους, να καταδικάσουν αυτήν την πολιτική. Να αφαιρέσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δύναμη από τους κύριους εκφραστές αυτής της πολιτικής που είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά και όσοι έβαλαν πλάτη για να περάσει και να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή λαίλαπα.
   Για να γίνει πραγματικότητα αυτή η πολιτική, έβαλαν και τα δύο τους τα χέρια, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ., στην τοπική διοίκηση. Από όποια θέση κι αν κατείχαν είτε σε δήμους και νομαρχίες είτε στα συλλογικά όργανα (ΚΕΔΚΕ, ΤΕΔΚΝΑ, ΕΝΑΕ), είπαν «ναι» στην καθιέρωση της μερικής απασχόλησης που καταδικάζει σε μισή δουλειά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Είπαν «ναι» στην επιβολή ακόμα

Καιροσκόποι


Πέρυσι τέτοια εποχή έλεγαν στους εργαζόμενους «με το ΠΑΣΟΚ καλύτερα». Σήμερα, για να υφαρπάσουν την ψήφο τους σηκώνουν τάχα «μπαϊράκι». Η λαϊκή ρήση «και με τον αστυφύλαξ, και με το χωροφύλαξ» είναι πολύ ελαφριά για να αποδώσει τον καιροσκοπισμό των «αριστερών» και «προοδευτικών» υποψηφίων για την Περιφέρεια Αττικής, Γ. Σγουρό, Αλ. Μητρόπουλο, Γ. Δημαρά. Μέχρι και κατά του μνημονίου δήλωσε προχτές σε τηλεοπτική εκπομπή ο Γ. Σγουρός, κι ας στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και με την τωρινή υποψηφιότητά του την κυβέρνηση και τα μέτρα που παίρνει. Ο Αλ. Μητρόπουλος από τη μια εμφανίζεται λάβρος κατά του μνημονίου και του «Καλλικράτη» και από την άλλη καλεί τους εργαζόμενους να τον στηρίξουν, «να στείλουμε ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση ότι έχει πάρει λάθος δρόμο»! Δηλαδή, ψήφο για να διορθώσουμε την κυβέρνηση και όχι για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική. Κι ας λένε τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη ότι τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο ταυτίζονται με το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Δημαράς από τη μία ζητάει ψήφο - ΟΧΙ στο μνημόνιο, δηλαδή «όχι» στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ με το οποίο εκλέχτηκε βουλευτής και ψήφισε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, από την άλλη εκθειάζει τον «Καλλικράτη» ότι «ανοίγει δυνατότητες για ελεύθερη και δημιουργική παρέμβαση των πολιτών», όταν ο «Καλλικράτης» θεσπίζει κρατικά τοπικά όργανα για την ανάπτυξη του κεφαλαίου. Τι άλλο ζητούν όλοι οι παραπάνω υποψήφιοι παρά ψήφο στήριξης της κυβέρνησης;

Δεν υπάρχει μέση λύση


Είναι απλά «υπερβολές» η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων; Είναι απλά «υπερβολές» η σύνταξη μετά θάνατο; Είναι μια απλή «υπερβολή» η εξαθλίωση;
Και γιατί είναι «αναγκαστική» η ανεργία για τους εργάτες και να μη γίνει αναγκαστική η κατάργηση των ίδιων των καπιταλιστών που κερδίζουν από την ανεργία που οι ίδιοι και το σύστημά τους δημιουργεί για να μπορεί να έχει στην εφεδρεία προς άμεση χρήση ένα στρατό εξαθλιωμένων εργατών;
Ρητορικά τα ερωτήματα, με αυτονόητες τις απαντήσεις. Τις γνωρίζουν και οι αστοί αρθρογράφοι. Οι οποίοι είναι στοχοπροσηλωμένοι στην προπαγάνδα τους. Παριστάνουν πως κλαίνε για την αναγκαστική ανεργία και στην αμέσως επόμενη παράγραφο ζητάνε στο όνομα της ανεργίας κι άλλα μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου (νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες κ.ά.)
Η στοχοπροσήλωση της αστικής προπαγάνδας είναι και ένα διαρκές μάθημα για την εργατική τάξη, για το πώς χωρίς καμιά, μα καμιά, ενοχή πρέπει να αντιμετωπίζει στοχοπροσηλωμένα τον αντίπαλό της. Στην ταξική πάλη ισχύει απόλυτα το «ο θάνατός σου, η ζωή μου». `Η αυτοί θα παραμείνουν στον αφρό, ή οι εργάτες θα τους πατώσουν. Δεν υπάρχει μέση λύση.
Τα πράγματα είναι ακριβώς εκεί: Η αστική τάξη δεν αφήνει χαραμάδα αισιοδοξίας ότι μπορεί να υπάρχει άλλη πολιτική πέρα από αυτήν που ενισχύει το κεφάλαιο. Γι' αυτό και τραβάει το αυτί ακόμα και σ' ένα καθαρόαιμο δικό της παιδί, τον αρχηγό της ΝΔ. Που του λέει ευθέως και δημόσια: Καλά κάνεις και προετοιμάζεσαι για επόμενος πρωθυπουργός, αλλά για να πάρεις το χρίσμα πρέπει όχι μόνο να συμφωνείς αλλά και να δηλώνεις καθαρά ότι συμφωνείς με την πολιτική που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ! Σχιζοφρένεια; Οχι! Είναι ένα καθαρό δείγμα απόλυτης ταξικής καθαρότητας.
Τέτοια ακριβώς ταξική καθαρότητα απαιτείται να επιδεικνύεται και από την εργατική τάξη όταν καλείται να κρίνει αυτόν ή τον άλλο που παριστάνει τον φιλεργάτη. Οταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δηλώνει πως με τον Λοβέρδο δεν τα έβρισκε αλλά τα βρίσκει με την Κατσέλη, πρέπει ως τάξη να του απαντήσεις: Πάρ' τα σάπια σου και μπρος. Επί Λοβέρδου υπέγραψες τη σύμβαση για μείωση μισθών και επί Κατσέλη διαπραγματεύεσαι το πώς θα καταργηθούν τελεσίδικα οι Συλλογικές Συμβάσεις.
***
«Μέσα στη γενικευμένη λαϊκή αγανάκτηση ισχυροποιείται ένα ρεύμα βαθύτερου προβληματισμού και προσέγγισης των θέσεων και της πρότασης διεξόδου που προβάλλει το ΚΚΕ» (από την προχτεσινή ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την ολοκλήρωση του 36ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»)
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι στην ανακοίνωση και η αστική τάξη έσπευσε να απαντήσει με κάτι «Πρετεντέρηδες» που ρωτάνε αθώα αθώα γιατί να αρέσει στους Ελληνες «ένα κόμμα που χειροκροτεί τον Στάλιν».
Αφήνουμε στην άκρη το αντιΚΚΕ του πράγματος - παλιά του τέχνη του συγκεκριμένου - και εντοπίζουμε ορισμένες παράλληλες συμπτώσεις:
Προχτές η «λαϊκή» του συγκροτήματος, τα ΝΕΑ, αφιέρωσε μια σελίδα σ' αυτόν που φωτογράφισε για να πουλήσει τα αχαμνά της γυναίκας του.
Χτες αφιέρωσε το κεντρικό φωτορεπορτάζ στις πόρνες της Ουγγαρίας που γιόρταζαν τη νομιμοποίηση της πορνείας.
Δεν περιμέναμε διαφορετικό αξιακό μοντέλο από το συγκρότημα. Πίσω από τα Μέγαρά της η αστική τάξη πάντα έκρυβε τον κόσμο που χτίζει. Σήμερα πιστεύει πως είναι η ώρα να τον παρουσιάσει στην πρόσοψη. Στον κόσμο του «όλα είναι εμπόρευμα» αυτές είναι οι αξίες.
Η προβολή αυτών των αξιών συμπίπτει με ένα νέο κύκλο επίθεσης στο ΚΚΕ, αποκαλύπτοντας τη γλίτσα που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε όσο πλησιάζει η ώρα να καταγραφεί και πρακτικά στην κάλπη τόσο η αντίθεση πλατιών λαϊκών στρωμάτων στην πολιτική που εφαρμόζεται, όσο και - αυτό είναι το νέο στοιχείο που κινητοποιεί τους αστούς - την αυξημένη επιρροή των θέσεων του ΚΚΕ.
Στη γλίτσα δεν αρκεί να απαντήσεις με μια μάνικα. Θα λερωθείς.
Η απάντηση σε τέτοιες προκλήσεις πρέπει να δίνεται με το μόνο τρόπο που καταλαβαίνει η αστική τάξη: Με όλα εκείνα τα μέτρα που οργανωμένη ως τάξη για τον εαυτό της η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της να απειλούν ευθέως την ίδια την ύπαρξη των αστών ως οικονομική και πολιτική πραγματικότητα.
Τα συλλαλητήρια που οργανώνουν το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ αύριο σε δεκάδες πόλεις είναι μία από εκείνες τις απαντήσεις όπου ο αγώνας λειτουργεί σαν διαδικασία που αλλάζει συνειδήσεις. Αυτό το δρόμο φοβούνται οι αστοί, σ' αυτό το δρόμο οι απαντήσεις και στις ανησυχίες του όποιου «John».

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Ο δικός μας κόσμος είναι ανήσυχος...


Ξέραμε ως τώρα πως το παιδί που δεν παίζει, δε μεγαλώνει ποτέ, δεν κοινωνικοποιείται έτσι που να αποκτά σημασία η λέξη ελευθερία. Τώρα θέλουν να μας μάθουν πως το παιδί που παίζει δε θα γίνει καλός άνθρωπος, δηλαδή δε θα γίνει ένας μονόχνοτος ανταγωνιστικός καλός μαθητής και αύριο ανταγωνιστικός καλός εργάτης.
Μέχρι τώρα ξέραμε πως οι τσακωμοί των παιδιών είναι ένδειξη υγείας και ψυχικής. Τώρα μαθαίνουμε πως όσο πιο φυτό είναι το παιδί τόσο καλύτερα.
Δεν αμφιβάλλουμε ότι αυτά τα συμπεράσματα βγαίνουν από κάποιες έρευνες. Ο καθένας μπορεί να στήσει μια έρευνα που να του φέρει τα αποτελέσματα που θέλει.
Το κύριο γι' αυτούς τους ερευνητές είναι τα παιδιά να μαθαίνουν και να αισθάνονται ενοχή για τη βία, όταν θα 'ρθει η ώρα να τους χρειαστεί, τότε που θα αρχίσουν να νιώθουν και μια άλλη έννοια: Το ταξικό μίσος, κάτω από την ταξική βία της εκμετάλλευσης της τάξης των μεγαλοεπιχειρηματιών, των καπιταλιστών, των μονοπωλίων, που μπορεί και να τα σκοτώνει στη δουλειά, (ατυχήματα τα λένε οι καθωσπρέπει κηφήνες του πλούτου), ή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Οσο πιο «φυτά», απ' όσο πιο μικρά, τόσο πιο εύκολα

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΦΟΡΤΗΓΩΝ Δ.Χ. ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΝΥΧΤΙΑ "ΑΓΡΥΠΝΙΑ" ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ. ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟ Γ. ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ

http://tasosnastos.blogspot.com/

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ" ΙΚΑΡΙΑ" ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ...

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΗΣ "ΑΥΤΟΝΟΜΙΣΤΙΚΗΣ" ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ,
 ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ. ...

 «Το Σάββατο, 4/9/2010, όλες οι τοπικές εφημερίδες προβάλλουν την είδηση της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ στο δήμο Ικαρίας και τη συγκρότηση κοινού ψηφοδελτίου, με επικεφαλής το γιατρό Χρίστο Σταυρινάδη, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο. Δυστυχώς είναι αλήθεια.
Ανήκω στην αριστερά από γεννοφάσκια. Δεν μπορώ να το χωνέψω. Δεν επιτρέπεται να σιωπήσω. Δεν ζω στην Ικαρία. Δεν μου πέφτει λόγος για πρόσωπα και τοπικά προβλήματα. Έχω όμως υποχρέωση να υπερασπίσω ιδεολογία, αρχές και ήθος.
Πως μπορεί ένα κόμμα της αριστεράς να συνεργάζεται με τη Νέα Δημοκρατία που έφερε στη χώρα την καταστροφή και τη χρεοκοπίας;
Πως μπορεί ένα κόμμα της αριστεράς να συνεργάζεται με το σημερινό ΠΑΣΟΚ του μνημονίου, με το κόμμα που έδωσε τη χώρα λάφυρο στα νύχια του ΔΝΤ, με το κόμμα που σε λίγους μήνες λήστεψε μισθούς και συντάξεις, διέλυσε το ασφαλιστικό σύστημα, κατάργησε εργασιακά δικαιώματα κερδισμένα με αίμα από δεκαετίες;
Πως μπορεί τέλος να δέχεται τη στήριξη ενός ακροδεξιού, ξενοφοβικού, ρατσιστικού κόμματος, ιδεολογικού απόγονου του μετεμφυλιακού παρακράτους και της δικτατορίας;
Με τι μούτρα τώρα θα στιγματίσουμε τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τον κ. Καρατζαφέρη στο πρόσωπο του κ. Τατούλη;
Ποιος «ιερός» σκοπός αγιάζει αυτή την απίστευτη συμμαχία;
Κατανοώ την πολιτική επιλογή και το στόχο της απομάκρυνσης του ΚΚΕ από τη δημοτική αρχή του νησιού. Το κόστος όμως δεν μπορεί να είναι το κουρέλιασμα της ιστορίας, το ξέσχισμα της ψυχής μας. Αρκεί ο εξευτελισμός από τα καμώματα της ηγεσίας. Πολύ δε περισσότερο, που, εκτός από τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και της «συμμαχίας των τεσσάρων», υπάρχει η αυτόνομη κίνηση πολιτών Ικαρίας, με φυσιογνωμία, χαρακτηριστικά και τρόπο λειτουργίας που ταιριάζουν απόλυτα με την αντίληψη που υποτίθεται πως έχουμε για τα κινήματα και την αυτοδιοίκηση.


                                        Καληνύχτα σύντροφοι »  

Σάμος, 8/9/10





Νίκος Σ. Κακλαμάνης




ΖΗΤΩ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΠΑΝΟ ΤΖΑΒΕΛΛΑ . ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
(έντιμε άνθρωπε κυρ Παντελή)
καθως επισης και στον συντροφο Κακλαμανη που κατεβενει αυτονομος στην Ικαρια , δηλ. τι παει να πει αυτονομος?
Αυτονομοι δεν ειναι και οι 4 του ευρωμονοδρομου?
Δηλαδη οι αυτονομοι Ικαριας και λοιπων νησων που διαφερουν απο τους εθνικοσοσιαλφασιστικοφιλελευθεροσυριζυκοπασοκικονεοδημοκρατικολαοσ, και γενικα φασιστικοΔΝΤουδες ?
Μηπως συντροφε Νικο δεν πηρες και εσυ μερος στο αλισβεριση, δηλ. σε φαγανε στη γωνια και εμεινες ρεστος?
Αρα παραπονεμενος γιατι η γιορτη της παρεας των 4 σας απεκλεισε και για αυτο κανατε μια αλλη κινηση λεγομενη αυτονομη, εγω ρωταω αφελεστατα, αυτονομη απο τι και απο ποιον?
Συντροφε Νικο εχεις μια λυση και εγω θα συμβαλλω τα μεγιστα , θα τηλεφωνησω προσωπικα στον ΓΑΠ, βλεπεις η γιαγια μου επλενε τα βρακια του παππου του, οποτε εχω μεσον και θα σε τακτοποιησω , θα σε παρουν οι 4 μαζι τους , και ασε τις ιστοριες με αυτονομιες και μακακιες, μου θυμιζεις τον Γιωργακη για τον 4ο δρομο προς τον σοσιαλ.ησμο......
καλο βραδυ συντροφε . και με την ....νικη.....

Επαναστατική προκήρυξις Ρήγα Φεραίου



"ΟΤΑΝ Η ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΒΙΑΖΕΙ, ΑΘΕΤΕΙ, ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΝΑ ΚΑΜΕΙ ΤΟΤΕ Ο ΛΑΟΣ Ή ΚΑΘΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ, ΝΑ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΥΣ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΙΕΡΟΝ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥ" 

ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ "ΚΟΚΚΙΝΟ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ!!!

Τοποθέτηση ενός μέλους του ΚΚΕ σε ανάρτησή του "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"


Ξεκινώντας από τον τίτλο, (σ.σ,Πάνω απ’ όλα σεβασμός στην αστική νομιμότητα) νομίζω ότι αδικεί -όχι το ΚΚΕ- αλλά το συντάκτη του σχολίου η προσπάθεια να χρεώσει στο ΚΚΕ οποιαδήποτε διάθεση για συμβιβασμό με την αστική νομιμότητα. 
Πόσο μάλλον όταν το "σύστημα" ολοένα και περισσότερο κουνά απειλητικά το δάχτυλο στο ΚΚΕ ότι ξεπερνά τα όρια αυτής της νομιμότητας. 
Πόσο μάλλον όταν το ΚΚΕ έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι δεν διστάζει να σπάσει αυτά τα όρια, όπου και όταν χρειάζεται (το ΠΑΜΕ στη Μανωλάδα ήρθε αντιμέτωπο με τις κάνες των όπλων των "τσιφλικάδων" της φράουλας προκειμένου να συμπαρασταθεί στους μετανάστες εργάτες γης.)
Πόσο μάλλον όταν το ίδιο το ζήτημα της "αστικής νομιμότητας" έχει λυθεί από την ίδια την εμπειρία του κινήματος, όπως αυτή έχει αποτυπωθεί στα έργα κλασικών του μαρξισμού-λενινισμού.

Ας μην μπερδεύουμε το ζήτημα της -σε ένα δοσμένο χώρο και χρόνο- στάσης απέναντι στην αστική νομιμότητα (που είναι θέμα τακτικής) με την στρατηγική που δεν είναι άλλη από την κατάργηση αυτής της αστικής νομιμότητας.

Σε ό,τι έχει να κάνει με το συγκεκριμένο πρόβλημα, είναι προφανές ότι μία πρώτη νίκη μπορεί να έρθει με τη συντονισμένη, οργανωμένη και μαζική παρέμβαση ενός κινήματος προοδευτικών δυνάμεων. Είναι όμως εξίσου προφανές ότι το πρόβλημα δεν θα λυθεί από αυτή την παρέμβαση, όσο οι υλικές συνθήκες που το δημιουργούν συνεχίζουν να υπάρχουν. Γιατί το (κύριο) πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι ότι μία φασιστική συμμορία με τις πλάτες της αστυνομίας τρομοκρατεί τους μετανάστες, αλλά ότι υπάρχει ένα ολόκληρο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση (και) των μεταναστών και το οποίο πρέπει να ανατραπεί.

Όποιος ξεκινά από αυτή τη διαπίστωση (και κάθε συνεπής Μαρξιστής από εκεί ξεκινά θεωρώ) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πάλη για το επιμέρους πρέπει να συνδέεται με την πάλη για το γενικό, αν δεν θέλει να διολισθήσει στο επίπεδο της απλής διεκδίκησης, την προσκαιρης λύσης. Τα σημειώνω αυτά, περισσότερο για να απαντήσω και στις αναφορές περί αποχής-διάσπασης της αριστεράς, οι οποίες εκφράζουν τις περισσότερες φορές μία αγνή και άδολη ανησυχία για το παρόν και το μέλλον του κινήματος, ωστόσο χωλαίνουν όταν καλούνται να εντοπίσουν τα πραγματικά αίτια της πολυδιάσπασης του χώρου.
Και το πραγματικό αίτιο, κατά τη γνώμη, είναι ότι ορισμένες δυνάμεις του χώρου αυτό που λένε το εννοούν ενώ κάποιες άλλες όχι.

Το ΚΚΕ είναι εδώ, με αδυναμίες, παραλείψεις και λάθη σίγουρα, αλλά ξεκάθαρο στις θέσεις του και στο στόχο του για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Και το εννοεί. Μελετά την εμπειρία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, προσπαθεί να βγάλει συμπεράσματα και διδάγματα, να εντοπίσει τα σωστά και τα λάθη, γιατί πραγματικά στοχεύει στο σοσιαλισμό. 

Αντίθετα, άλλες δυνάμεις της αριστεράς (ιδίως αυτές που εγκαλούν το ΚΚΕ για απομονωτισμό, δογματισμό σταλινισμό κλπ.) όχι μόνο απορρίπτουν συλλήβδην τις προσπάθειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης αλλά επιπλέον όταν μπαίνουν στο κόπο να κάνουν τη δική τους αντιπρόταση, φανερώνουν απόψεις που παραπέμπουν σε σοσιαλδημοκρατικές θέσεις περί "ανθρώπινου καπιταλισμού".

Αυτές λοιπόν που πρέπει να ξεκαθαρίσουν τις θέσεις τους και να πείσουν ότι δεν λειτουργούν σαν μακιγιέρ του συστήματος, αλλά σαν δύναμη ανατροπής του και αντικατάστασής του με την επόμενη βαθμίδα της κοινωνικής εξέλιξης, το σοσιαλισμό, είναι οι υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς.
Και πολύ φοβάμαι ότι όσο κάποιοι δεν τις ξεκαθαρίζουν, η "ενότητα της αριστεράς" θα παραμένει κενός λόγος...

Ένα μέλος του ΚΚΕ.

ΥΓ. Για την οικονομία της συζήτησης χρησιμοποίησα την έκφραση "ενότητα της αριστεράς", η οποία είναι αναχρονιστική ως πολιτικός και φιλοσοφικός όρος. (Αναφέρεται σε μία πολιτική γεωγραφία που ίσχυε στη γαλλική και άλλες αστικοδημοκρατικές επαναστάσεις.) Στις σημερινές συνθήκες πρέπει να μιλάμε για συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, σε κατεύθυνση αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή και δημοκρατική. (Αναφέρεται στη σχέση που έχουν τα "σύμμαχα στρώματα" με τα μέσα παραγωγής, διαχωρισμός σαφώς πιο μαρξιστικός).
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
 ΠΗΓΗ : "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"