Σελίδες

10 Δεκ 2010

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!


Συμβάσεις ειδικών  σοσια...ΛΗΣΤΑΡΧΩΝ!
«...κινέζικα μεροκάματα, αυτός είναι τώρα ο σκοπός που επιδιώκει το αγγλικό κεφάλαιο»
Καρλ Μαρξ, «Κεφάλαιο», τόμος 1ος, σελ. 622
*
«...η ανάπτυξη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής έριξε τους εργάτες όλου του κόσμου. Δεν πρόκειται πια για το κατέβασμα των αγγλικών μισθών στο επίπεδο των μισθών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αλλά για το κατέβασμα στο λίγο - πολύ κοντινό μέλλον των ευρωπαϊκών μισθών στο κινέζικο επίπεδο»
Καρλ Μαρξ, «Κεφάλαιο», Τόμος 1ος, σελ. 885
***
Αυτή η μεγαλοφυής σύλληψη του Καρλ Μαρξ δεν προέκυψε μετά τις ...επισκέψεις του «κυρίου ΔΝΤ» και του «κυρίου Κομισιόν», ούτε μετά το τέλος του... χτεσινού υπουργικού συμβουλίου του Παπανδρέου.

Διατυπώθηκε πριν από περίπου ενάμιση αιώνα, το 1867. Στη θέση της τότε «μητρόπολης» του καπιταλισμού, της Αγγλίας, σήμερα είναι τα κέντρα των ιμπεριαλιστών, που ακόμα και στους πιο αδυσώπητους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, όπως οι σημερινοί για το ποιος ιμπεριαλιστής θα βγει λιγότερο λαβωμένος από την κρίση, δεν ξεχνούν το βασικό: Να είναι ενωμένοι, αδυσώπητοι και άτεγκτοι απέναντι στους μισθωτούς σκλάβους.
*
Το «λίγο - πολύ κοντινό μέλλον» που προέβλεψε ο Μαρξ, η εποχή που οι ευρωπαϊκοί μισθοί (μαζί και του ελληνικού λαού), στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» των κεφαλαιοκρατών, θα συμπιέζονταν από τους κεφαλαιοκράτες με βάση τα κινέζικα πρότυπα, έφτασε.
*
Ο καπιταλισμός, αυτό το απάνθρωπο σύστημα, που στερεί από τους εργαζόμενους τους κόπους τους, που σφετερίζεται για λογαριασμό μιας χούφτας κηφήνων τον αμύθητο πλούτο που παράγει το αίμα και ο μόχθος του εργάτη, έχει φτάσει σε κανιβαλικό παροξυσμό.
*
Οπως επιβεβαιώθηκε η οικονομική «προφητεία» του Μαρξ για τη μετατροπή του βίου του εργαζόμενου λαού σε κόλαση - μια κόλαση που χτες επικυρώθηκε από το υπουργικό συμβούλιο των χορτάτων - έτσι ακριβώς αναδεικνύεται ως ζήτημα ζωής και θανάτου η αναγκαιότητα για την εκπλήρωση και της πολιτικής του «προφητείας».
*
Ο «πολιτικός» Μαρξ, ενιαίος και αδιαίρετος με τον «οικονομικό» Μαρξ, ο Μαρξ των οδοφραγμάτων και της ταξικής πάλης, απέδειξε ότι το υπερώριμο αίτημα της ανατροπής του σάπιου κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος είναι μια υπαρκτή, μια ρεαλιστική δυνατότητα και προοπτική, εφόσον οι εργαζόμενοι αποφασίσουν να την «περπατήσουν».
*
Ο 21ος αιώνας, μόλις 20 χρόνια από τις ανατροπές που οδήγησαν τον κόσμο σε ένα πρωτοφανές πισωγύρισμα, αποδεικνύεται πολύ νωρίς ότι θα είναι ο αιώνας που θα απαντήσει τελεσίδικα στο δίλημμα: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»...
*
Ο ελληνικός λαός βιώνει ήδη, με τον πιο κτηνώδη τρόπο, το δεύτερο σκέλος του διλήμματος, με το μαύρο μέλλον που του επιβάλλουν οι κυνικοί «γκαουλάιτερ» της πλουτοκρατίας. Σ' αυτόν τον «πόλεμο» η απάντηση είναι μονόδρομος: «Πόλεμος» ταξικός, οργανωμένος, ανυποχώρητος, με πειθαρχία και αποφασιστικότητα. 
Μέχρι τέλους!

2 σχόλια:

  1. Να διευκρινίσω κάτι για τον Τάσο:

    Δεν λέμε κάτι ΕΝΑΝΤΙΑ στο ΚΚΕ σε οτι αφορά τη στρατηγική του αν υπάρχει τέτοια. ΑΥτό που λέμε είναι πολύ ξεκάθαρο:
    "Το εργατικό κίνημα εισέρχεται σε μια μακρόχρονη φάση αγώνων στην οποία πρέπει ν’ αντιμετωπίσει την πιο σκληρή επίθεση της αστικής τάξης εδώ και πολλές δεκαετίες. Τα άμεσα καθήκοντα των επαναστατών μαρξιστών είναι ν’ αναδείξουν την αναγκαιότητα για την μετατροπή των συνδικαλιστικών αγώνων σε πολιτικούς αγώνες, με προοπτική την απεργιακή πάλη και τη γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Η γενική απεργία ανοίγει τον δρόμο για την αμφισβήτηση της εξουσίας της αστικής τάξης και την κυβέρνηση των εργαζομένων. Στη μακρόχρονη φάση αγώνων, οι επαναστάτες μαρξιστές πρέπει να χτίσουν την ενιαία τους οργάνωση, το επαναστατικό κόμμα, και να διατηρήσουν την πολιτική τους ανεξαρτησία χωρίς να σταματήσουν να δουλεύουν ενεργά πάνω στο καθήκον του ενιαίου μετώπου με όλες τις οργανώσεις της αριστεράς. Θα πρέπει να πουν: Ήλθε η στιγμή το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δυνάμεις της αριστεράς, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους".

    Με αυτό μπορεί κανείς να διαφωνεί ή να συμφωνεί. Μπορεί να λέει ακόμα οτι οι συνθήκες δεν είναι ωριμες κλπ (ξεχνώντας οτι το κόμμα διαμορφώνει κι αυτό τις συνθήκες, δεν ειναι έξω από αυτές).

    Πάντως η "ρητορεία" μας δεν είναι αντι-ΚΚΕ, είναι ενάντια σε συγκεκριμένες ταχτικές και πραχτικές του ΚΚΕ. Τι να κάνουμε; Έχουμε άλλη άποψη όπως λέει και η Παπαρήγα.

    Φιλικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος11/12/10, 9:56 μ.μ.

    κινέζικα μεροκάματα, αυτός είναι τώρα ο σκοπός που επιδιώκει το αγγλικό κεφάλαιο.
    Ενώ αγαπητέ λες και γράφεις την αλήθεια , όπως πράγματι την διαπιστώνει και ο Μάρξ , αδυνατείς να κατανοήσεις ότι αυτή είναι η αλήθεια και σήμερα.
    Ποιος πληρώνει κινέζικα μεροκάματα σήμερα?
    Η απάντηση απλή. Ποιοι άλλοι εκτός από τους Κινέζους καπιταλιστές? Ποιά χώρα έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα χρηματικού κεφαλαίου?
    Φυσικά η Κίνα. Γιατί? Γιατί πληρώνει κινέζικα μεροκάματα. Αν ήθελε την ευημερία των Κινέζων, απλώς μοίραζε αυτό το απόθεμα στον λαό και αύξαινε τα μεροκάματα.
    Όλη η Μαρξιστική ανάλυση έχει πλήρη εφαρμογή στην Κίνα. Αυτή επιδιώκει να γίνει πρώτη υπερδύναμη χάρις στο ελάχιστο μεροκάματο που επιβάλλει το ολοκληρωτικό της σύστημα και όχι η καπιταλιστική αγορά και στην καπιταλιστική συσώρευση της υπεραξίας που παράγουν οι Κινέζοι εργάτες και η χρησιμοποίηση της υπεραξίας αυτής για τον έλεγχο των δημοκρατικών χωρών του καπιταλισμού με δούρειους ίππους σαν την ελληνική τυχοδιωκτική κομματοκρατία που κυβερνά την ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια.
    Ήδη τα πρώτα κινέζικα μεροκάματα πληρώνονται από την κοσκο στο λιμάνι, χωρίς να αναγκαστεί να κάνει την εργατική μεταρρύθμιση η κυβέρνηση.
    όταν την τελειώσει, τότε θα δούμε τα καινούργια κινέζικα μεροκάματα παντού.
    Και μη νομίζεις ότι θα πάει το ΠΑΜΕ να μπλοκάρει το λιμάνι ζητώντας ελληνικά μεροκάματα για τους δούλους της κοσκο.
    άσε να χτυπήσει πρώτα κάθε υγιή τομέα του ελληνικού κεφαλαίου και αφού τα αποτελειώσει και αφού ξεκουραστεί, ε τότε κάποτε θαρθεί και η ώρα των κινέζων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή