Κάπως έτσι μοιάζει η τοποθέτηση του πρωθυπουργού που «ποίησε την ανάγκη επιθυμία» ότι ο λαός στηρίζει την προσπάθειά του να μας αλλάξει εντελώς τα φώτα την ώρα που έχασε 1.200.000 ψήφους, την ώρα που το μοναδικό κόμμα που είχε άνοδο και μάλιστα μεγάλη σε ψήφους και ποσοστά είναι το ΚΚΕ. «Ο λαός επιβεβαίωσε ότι θέλει να συνεχιστεί η προσπάθεια» είπε, «συνεχίζουμε και αλλάζουμε», δηλαδή προχωράμε στις αλλαγές υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών και στις ανατροπές σε βάρος του λαού. «Ψήφος αντοχής» στο ΠΑΣΟΚ λένε πρωτοσέλιδα στο πρώτο τους θέμα και τα χθεσινά «Νέα». Είναι δε χαρακτηριστικό το επιχείρημα που πρόβαλαν διάφοροι αναλυτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι η αποχή είναι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος που δεν το καταψήφισαν αφού απείχαν, δηλαδή δεν ψήφισαν άρα και αυτοί στηρίζουν το κυβερνητικό έργο.
Να γιατί χρειάζεται η διαμαρτυρία της αποχής να μεταστραφεί σε συνειδητή επιλογή αγώνα και δράσης και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Να γιατί χρειάζεται ακόμη πιο αποφασιστική καταδίκη και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Για να μην αφήνουμε κανένα περιθώριο να λένε ότι ο λαός στηρίζει ή ανέχεται την πολιτική τους που τον στέλνει στον Καιάδα της ανεργίας, των 590 ευρώ μισθού, στο κόψιμο των παροχών υγείας - πρόνοιας, στη δουλειά ως το θάνατο για μια σύνταξη πείνας, αλλά και στα επόμενα που ετοιμάζουν, αθρόες απολύσεις στο δημόσιο και άλλη μείωση μισθών, χτύπημα των εργασιακών συνθηκών στις πρώην ΔΕΚΟ, κόψιμο και άλλων κονδυλίων από νοσοκομεία, ΟΤΑ κλπ. Να μην ανεχτεί άλλο ο λαός παρόμοιες κοροϊδίες και χλευασμούς. Γι' αυτό την επόμενη Κυριακή, στο δεύτερο γύρο, τους καταψηφίζουμε, ψηφίζοντας «Λαϊκή Συσπείρωση» παντού, και τη Δευτέρα στις 15 Νοέμβρη που έρχεται η τρόικα, όλοι στο συλλαλητήριο του ΚΚΕ στο Σύνταγμα, να τους δώσουμε ακόμη πιο αποφασιστική απάντηση ότι αντιπαλεύουμε τα μέτρα, βάζουμε εμπόδιο στην πολιτική τους, συστρατευόμαστε για να αντεπιτεθούμε.
***
«Νικητής η αποχή». Ετσι υποδέχτηκαν τα αστικά ΜΜΕ σχεδόν στο σύνολό τους το εκλογικό αποτέλεσμα. Είναι γεγονός ότι η αφετηρία και η σκέψη των ψηφοφόρων που τελικά δε φτάνουν μέχρι τις κάλπες, μπορεί να είναι διαφορετική. Είναι επίσης γεγονός ότι μέσα στην ποικιλία των λόγων που οδήγησαν ένα κομμάτι του κόσμου στην επιλογή της αποχής, είναι και η γενικευμένη απογοήτευση και δυσαρέσκεια για την ασκούμενη πολιτική. Αντανακλά επίσης σε σημαντικό βαθμό καταδίκη και απέχθεια απέναντι στα φοβικά και εκβιαστικά διλήμματα που εξαπέλυσε η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα. Εκφράζει δηλαδή διεργασίες, που ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί, για απεγκλωβισμό από τα αστικά κόμματα και τη λογική της διαχείρισης της κρίσης του συστήματος. Ομως όποια κι αν είναι η αφετηρία του καθενός, όσο γνήσια κι αν είναι ακόμα και η διάθεση να στείλει ένας ψηφοφόρος μήνυμα με την αποχή, αυτή η διαμαρτυρία δεν είναι αποτελεσματική. Η υπόθεση «αποχή» τροφοδοτεί ένα σχολιασμό μια, δυο μέρες μετά τις εκλογές και η επόμενη μέρα παραμένει μια από τα ίδια. Μόλις πέρσι, στις βουλευτικές εκλογές η αποχή προσέγγιζε το 30% κι αυτό σε τίποτα δεν εμπόδισε την κυβέρνηση να ακολουθήσει την πολιτική της σαρώνοντας μέσα στους μήνες που πέρασαν δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων. Αντίστοιχα στις ευρωεκλογές του 2009 η αποχή έφτασε το 47,5% κι ούτε ίδρωσε το αυτί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα και φάνηκε αμέσως από τους σχολιασμούς των πρώτων αποτελεσμάτων και τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων των κομμάτων, χθες βράδυ. Ο καθένας αξιοποιεί την αποχή κατά το δοκούν για να επιβεβαιώσει την πολιτική του. Μ' άλλα λόγια, το ποσοστό της αποχής γίνεται ένα εύπλαστο ζυμάρι που τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα κόμματα - δορυφόροι της δίνουν το σχήμα που τους βολεύει, για να ενισχύσουν και να συνεχίσουν την πολιτική τους. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν πρέπει να πέσουν ξανά στην παγίδα του εγκλωβισμού σ' αυτή την άμορφη μάζα. Δεν τους κάνουν καμιά ζημιά με αυτό τον τρόπο. Είναι ευκαιρία να μετατρέψουν τη διαμαρτυρία τους σε συνειδητή επιλογή της μοναδικής αποτελεσματικής επίδρασής της στην κυρίαρχη πολιτική με συμμετοχή στους αγώνες και συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου