Σελίδες

2 Σεπ 2010

ΧΟΥΝΤΑ- ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΞΕΝΟΓΙΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - ΚΑΠΝΙΣΜΑ - ΦΟΡΟΙ- ΥΓΕΙΑ - ΑΠΑΤΗ


ΤΟ "ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ"  ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΑΡΙΛΙΖΑΣ...ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ.... ΣΑΝ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ... ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥ...  ΧΤΕΝΙΖΕΤΑΙ...

«Ως τώρα τα προβλήματα που είχαμε σε θέματα Δημόσιας Υγείας ήταν ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα ή δεν υπήρχε το ενδιαφέρον να γίνονται αυτοί οι έλεγχοι συστηματικά». Αυτά είπε η υπουργός Υγείας ανακοινώνοντας την εφαρμογή των μέτρων της «αντικαπνιστικής εκστρατείας» της κυβέρνησης, μέτρα κατασταλτικά για την εφαρμογή του νόμου με την καθιέρωση «τιμοκαταλόγου» τσουχτερών χρηματικών προστίμων, ενώ όπως επισήμανε στη συνέντευξή της η εισπρακτική διάθεση των ελεγκτικών μηχανισμών είναι θετική.
   Δυό επισημάνσεις. Η πρώτη έχει σχέση με την ταύτιση της καταστολής του καπνίσματος με τη Δημόσια Υγεία. Σπουδαίο εφεύρημα για να καθιερωθεί η καταστολή, δηλαδή να γεμίζουν τα ταμεία του κράτους από τα πρόστιμα. Γιατί αν πράγματι η κυβέρνηση και αυτή και η προηγούμενη ήθελαν να αντιμετωπίσουν την υγεία των ανθρώπων σχετικά με τη βλάβη από το κάπνισμα, άλλα μέτρα έπρεπε και μπορούσαν να πάρουν. Γιατί πράγματι έχει σχέση με τη Δημόσια Υγεία, αλλά και την ατομική των ανθρώπων, μόνο που γι' αυτά δε δίνουν δεκάρα τσακιστή. Αλλωστε η «ιστορία του καπνίσματος» έχει εκτός των άλλων και άμεση σχέση με τον τρόπο και τις συνθήκες ζωής. Οπως επίσης και το γεγονός ότι ετοιμάζει ελεγκτικούς μηχανισμούς για τα πρόστιμα, αλλά μέτρα για τη Δημόσια Υγεία δεν παίρνει.
Για παράδειγμα, ο ιός του Δυτικού Νείλου εκδηλώθηκε φέτος, και έχει θανατηφόρες συνέπειες, χρονιά που
ο προϋπολογισμός για τις κωνωποκτονίες μειώθηκε κατά 50%.
Η Δημόσια Υγεία
Η Δημόσια Υγεία περιλαμβάνει το σύνολο των δραστηριοτήτων και υποδομών ενός κράτους που αποσκοπούν στη διασφάλιση ασφαλών και υγιεινών συνθηκών εργασίας, διαβίωσης και αναψυχής, καθαρού περιβάλλοντος, ασφάλειας και ποιότητας στα είδη διατροφής, εντοπισμού και ελέγχου των κινδύνων για την υγεία, παρακολούθησης της υγείας του πληθυσμού. Η ολοκληρωμένη προστασία της δημόσιας υγείας προϋποθέτει τη συστηματική εκτίμηση και τον έλεγχο (με στόχο βέβαια την ανάλογη αναπροσαρμογή τους) των συνθηκών διαβίωσης, εργασίας, εκπαίδευσης, αναψυχής, μετακίνησης, παραγωγής - μεταφοράς - διάθεσης προϊόντων και τροφίμων κ.ά. με σκοπό την ανεύρεση των κινδύνων για την υγεία και την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων προστασίας. Συνδέεται, δηλαδή, με εκείνο το έργο που απαιτείται για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος διαμόρφωσης ενός προβλήματος υγείας, ενός ιού, μιας επιδημίας κτλ. Συνδέεται επίσης με τους μισθούς, το λαϊκό εισόδημα κλπ. Για παράδειγμα όταν θερίζει η φτώχεια ούτε τα σπίτια των φτωχών, ούτε η διατροφή, τους εξασφαλίζουν υγιεινή ζωή. Δεν είναι τυχαίο ότι επανεμφανίζονται ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί, π.χ. φυματίωση και σχετίζονται άμεσα με τις συνθήκες και το επίπεδο διαβίωσης.
Στην Ελλάδα, οι υπηρεσίες δημόσιας Υγείας είναι γυμνές απ' το αναγκαίο προσωπικό. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας όπως καταγράφτηκαν το Δεκέμβρη του 2008: «Στη Γενική Διεύθυνση Υγείας και στις πέντε διευθύνσεις που υπάγονται σε αυτή υπηρετούν μόνο 14 γιατροί δημόσιας υγείας, δύο επισκέπτες υγείας και μόλις εφτά επόπτες δημόσιας υγείας. Σε όλη τη χώρα υπηρετούν μόλις 338 επόπτες δημόσιας υγείας, που αποτελούν μόλις το 50% των προβλεπόμενων θέσεων. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στους επισκέπτες υγείας, καθώς σε όλη τη χώρα υπηρετούν μόνο 73! Στις περιφερειακές υπηρεσίες δημόσιας υγείας, γιατροί υπηρετούν μόνο σε 5 από τις 13 περιφέρειες. Σε όλες τις περιφερειακές υπηρεσίες δεν υπηρετεί κανένας επόπτης δημόσιας υγείας, επισκέπτης υγείας, υγιεινολόγος μηχανικός, κτηνίατρος ή άλλο επάγγελμα δημόσιας υγείας. Από τις 55 νομαρχιακές Διευθύνσεις Υγιεινής οι 33 δε διαθέτουν κανένα γιατρό δημόσιας υγείας και εξυπηρετούνται από κάποιο αποσπασμένο γιατρό του ΕΣΥ και αγροτικό γιατρό».
Οι επόπτες υγείας είναι υπεύθυνοι για ό,τι αφορά στη δημόσια υγιεινή (τρόφιμα, νερό, περιβάλλον, υπηρεσίες, καταστήματα, ανθυγιεινές εστίες, θαλασσινά νερά).
Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας δεν έχει το κράτος, αλλά οργάνωσε κατασταλτικούς μηχανισμούς κατά των καπνιστών.
Μετράνε τη ζωή με χρήμα
Ολη αυτή η προπαγανδιστική αντικαπνιστική εκστρατεία ούτε λίγο ούτε πολύ, μας λέει ότι η υγεία των ανθρώπων του μόχθου κρίνεται αποκλειστικά από το κάπνισμα. Αν κόψουμε το τσιγάρο, θα ζήσουμε όλοι πολλά πολλά χρόνια...
Θα θυμίσουμε μια παρέμβαση του Παναγιώτη Μπεχράκη, καθηγητή Πνευμονολογίας, που συμμετείχε ενεργά στην αντικαπνιστική εκστρατεία της κυβέρνησης της ΝΔ. Είπε, λοιπόν, τα εξής: «Αν συνεχίσουμε να καπνίζουμε έτσι όπως καπνίζαμε, έχουμε υποθηκεύσει την υγεία μας για καμιά δυο δεκαετίες ακόμη και έχουμε υποθηκεύσει και την οικονομία, διότι το κόστος από τη νοσηρότητα που θα προκύψει από το υπερβολικό κάπνισμα είναι τόσο δυσβάστακτο που ακόμη και τα παιδιά μας δεν θα μπορούν να ζήσουν» (ΝΕΑ 8/7/2009). Το κόστος για την οικονομία, λοιπόν... Ετσι αντιμετωπίζεται η υγεία. Ως κόστος για την οικονομία. Τα αντικαπνιστικά μέτρα δεν έχουν στόχο να πείσουν για την αναγκαιότητα, από επιστημονική άποψη, να σταματήσουμε το κάπνισμα, αν και αυτό είναι σωστό για την υγεία. Αλλά οι καπιταλιστές σκέφτονται την οικονομία τους, το κόστος κλπ. Για παράδειγμα ένας θάνατος από εργατικό ατύχημα τους «κοστίζει» πολύ λιγότερο ως αποζημίωση από το να εφαρμόσουν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Το κόστος λοιπόν. Μετράνε τη ζωή με χρήμα, με κόστος.
Το κάπνισμα σίγουρα βλάπτει την υγεία, αλλά αν κάποιος δουλεύει σε συνθήκες που του σακατεύουν τα πνευμόνια, (χημικές βιομηχανίες, χαλυβουργίες, αμμοβολή κλπ.), αυτό δεν ενδιαφέρει το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Και ενώ τσακίζουν τη ζωή των ανθρώπων του μόχθου με τις συνθήκες που διαμορφώνουν εν μέσω κρίσης, σε όλους τους τομείς - μείωση μισθών, ανασφάλεια για το αύριο στη δουλειά, κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης - ρίχνουν και την υπόθεση προστασίας της υγείας των ανθρώπων του μόχθου, στην ατομική τους ευθύνη και με υπέρογκο λόγω εμπορευματοποίησης κόστος. Για να απαλλάσσεται η ταξική κοινωνία της εκμετάλλευσης, δηλαδή οι καπιταλιστές και το κράτος τους, από την υποχρέωση της προστασίας της ζωής του λαού. Και πάνε με μέτρα καταστολής.Πρωταρχικό ζήτημα είναι η πρόληψη για την προαγωγή της ζωής και της υγείας των ανθρώπων, που είναι ανύπαρκτη και έξω από τους προσανατολισμούς της αστικής πολιτικής. Βλέπετε αυτή έχει κόστος για την καπιταλιστική οικονομία. Αυτή είναι η ουσία. Ολα τ' άλλα είναι εκ του πονηρού...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου