Ο σκύλος, η πίτα
«Η πραγματικότητα προσγειώνει. Η κυβέρνηση Παπανδρέου αντελήφθη με απελπιστική καθυστέρηση τα αυτονόητα: ότι οι φόροι δεν μπορούν να αυξηθούν πέραν ενός ορίου χωρίς να καταστρέψουν την οικονομία, πως ανάπτυξη με εχθρούς την επιχειρηματικότητα και την αγορά δεν γίνεται και, τέλος, ότι είναι εξαιρετικά άδικο και αντιπαραγωγικό να κόβεις μισθούς και συντάξεις και να αφήνεις άθικτο τον σκληρό πυρήνα της οργιώδους σπατάλης του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση θα μπορέσει να αλλάξει ρητορεία και πρακτική αναιρώντας τα όσα έλεγε ένα χρόνο πριν, κατά την προεκλογική περίοδο. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή της, γιατί κάποια στιγμή θα εξαντληθούν τα όρια υπομονής και ανοχής μιας κοινωνίας που μοιάζει να αντέχει τις θυσίες, υπό τον όρο ότι είναι δίκαιες και πως δεν σπαταλώνται στη χοάνη του πολυδάπανου κράτους. Η αλήθεια επίσης είναι πως αν δεν πετύχει και αυτή η νέα κυβέρνηση τους στόχους της, η χώρα θα εισέλθει σε μεγάλη περιπέτεια» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Και η αναμονή επιβράβευσης
«Οι δημοσκοπήσεις αλλά και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων δείχνουν, από τη μία, μεγάλη δυσαρέσκεια, αλλά και, από την άλλη, μια ώριμη ανοχή της κοινής γνώμης, που δεν παρασύρεται από φθηνούς λαϊκισμούς, κι αυτό είναι ένα "κεφάλαιο" για την κυβέρνηση που δεν πρέπει να σπαταλήσει επιπόλαια... Επίσης, η "δεύτερη φάση" της κυβερνητικής προσπάθειας συνδέεται και με τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου, που τα αποτελέσματά τους θα είναι "έναυσμα" ευρύτερων πολιτικών διεργασιών και στο χώρο της Κεντροαριστεράς και στον χώρο της Κεντροδεξιάς, αλλά και "βαρόμετρο" των κοινωνικών στάσεων. Αρα, οι πολιτικές πλευρές της κρίσης και της κυβερνητικής προσπάθειας θα έχουν την επαύριο των εκλογών του Νοεμβρίου μια πρώτη αποκρυστάλλωση» (από άρθρο στο ΕΘΝΟΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου