Σελίδες

3 Ιουλ 2010

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Ακόμη δεν τον είδανε, Γιάννη τον εβγάλανε. Ετσι και με τη συλλογική σύμβαση. Ακόμα δεν ξεκίνησαν καν συζητήσεις στα συνδικάτα, τριετές πάγωμα προανήγγειλαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συνεδρίασαν με επικεφαλής τον Παπανδρέου.

Οταν τους λες ότι το κράτος είναι κράτος μιας τάξης ενάντια σε άλλη, πετάγονται μέχρι εκεί πάνω. Κι έρχονται σήμερα να βεβαιώσουν ότι το κράτος, η κυβέρνησή του και το ταμείο των καπιταλιστών είναι ένα, σε σημείο που να αρκεί μια συμφωνία στο εσωτερικό του κυβερνητικού κόμματος για να καθορίσει την τύχη ενός λαού. Αυτό στο σχεδιασμό. Γιατί, στην πράξη, πίσω έχει πάντα η αχλάδα την ουρά, στο προκείμενο οι εργάτες δεν έχουν μιλήσει ακόμα.

Το μείγμα, πράγματι, είναι εκρηκτικό. Μόνο που δεν αρκεί η διαπίστωση. Θέλει οργάνωση η αντίσταση.

Αλλιώς θα μείνουμε έρμαια στα χέρια ενός μακιγιέρ. Που, όπως ο νεκροθάφτης φτιασιδώνει το πτώμα να 'ναι ωραίο στον τελευταίο ασπασμό, έτσι και η κυβέρνηση φτιασιδώνει το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό, ώστε οι μελλοθάνατοι να νιώσουν απαλό τον μπαλτά που θα τους κόψει το κεφάλι.

Απροκάλυπτη η συμπαιγνία, εκεί όπου το ΠΑΣΟΚ κόβει και το ΠΑΣΟΚ ράβει. Από κοντά τα έντυπα των εφοπλιστών να επιμένουν σε επικίνδυνους συνειρμούς για να χρεώσουν στο εργατικό κίνημα τη δράση προβοκατόρων, ίσως και δικών τους παρακρατικών, και να συγκαλύψουν το γεγονός ότι το ίδιο το κυνήγι του κέρδους είναι που κάνει άπιαστο όνειρο τις διακοπές για τα λαϊκά στρώματα, είναι αυτό που κάνει απροσπέλαστα τα νησιά.

Να, επίσης, μερικοί λόγοι για την εξελισσόμενη επίθεση στο ΚΚΕ, από την οποία ακόμα δεν είδαμε τίποτα...

Μπαράζ χτες στον αστικό Τύπο, για να πειστούν οι εργάτες ότι υπάρχουν και θετικές ρυθμίσεις στις κυβερνητικές αποφάσεις.

Κανείς να μην ξεχνά ότι όλοι πάνε στα 65 για σύνταξη, όλοι με 40 χρόνια ένσημα, όλοι με παγωμένους μισθούς, όλοι οι νέοι με μεροκάματα κάτω από τη σύμβαση, κι όσοι αρρωστήσουν θα πεθάνουν άμα δεν έχουν να πληρώσουν.

Αυτό είναι το πακέτο. Ικανό για να κάνει και τις πέτρες να γυρίσουν τα πάνω - κάτω.

Ξανά: Ποιος οργανώνει την αντίσταση; Μόνο το ΚΚΕ. Ε, περίμενε νέα επεισόδια στην επίθεση. Για την αστική τάξη, είναι κρίσιμο να μείνει ο κόσμος χωρίς απάγκιο. Μόνο που αυτό το ξέρουν και οι κομμουνιστές και γι' αυτό θα κάνουν ό,τι περνά απ' το χέρι τους, και η αντίσταση να οργανωθεί, και νικηφόρα για τους εργάτες να είναι αυτή η μεγάλη μάχη.

Στο Ασφαλιστικό συμβαίνει ό,τι και με τα περίφημα ποσοστά του προϋπολογισμού - για όσους θυμούνται. Τότε γινόταν μεγάλο παζάρι για το αν ο πολιτισμός θα πάρει 0,56% ή θα αυξηθεί στο θεόρατο 0,58%. Κι από πού να παρθούν τα λεφτά; Η μόνιμη απάντηση ήταν να κοπεί 0,2% από την άμυνα. Σωστό το παζάρι, μόνο που δεν απαντούσε στο κύριο: Τι εκφράζει ο προϋπολογισμός, από ποιους τα παίρνει και πού τα δίνει. Οσο αυτό δεν απαντιέται, κάθε διαχειριστική πρόταση μπορεί να πλασάρεται ως επαναστατική, και το κάθε ΠΑΣΟΚ να συνεχίζει να κυβερνά υιοθετώντας «ριζοσπαστικές λύσεις» που αφήνουν άθικτο το σύστημα.

Κάποια στιγμή αρχίσαμε να ξεμπερδεύουμε με τέτοιες αυταπάτες, αρχίσαμε να μιλάμε στους εργάτες με τη μόνη γλώσσα που αρμόζει σ' όποιον θέλει πράγματι να δει τους εργάτες αφέντες του κόπου τους.

Δείξαμε, δηλαδή, πως ό,τι κι αν βελτιωθεί, η εκμετάλλευση θα μείνει. Οτι πρέπει να τελειώνουν οι αυταπάτες της δημοκρατικής διαχείρισης κι ότι οι εργάτες πρέπει να διεκδικούν όλη την εξουσία για τον εαυτό τους, για να έχουν και όλο το προϊόν για τον εαυτό τους. Ε, τότε είναι που έγιναν απόλυτα απροκάλυπτες οι επιθέσεις στο ΚΚΕ, όταν έγινε καθαρό πως πια κανένας αγώνας δε θα έχει ορίζοντα τα όρια διαχείρισης που ορίζει το ΠΑΣΟΚ ή κάποιο παραμάγαζό του.

Αυτή είναι η μετάφραση πίσω και από τη νέα επίθεση στο ΚΚΕ. Είναι ένα τεράστιο ιδεολογικό ζήτημα, που για να το παλέψει από τη μεριά της η αστική τάξη είναι αναγκασμένη να καταφύγει και σε οργανωτικά μέτρα ασφαλίτικου τύπου.

Παράλληλα, η «καθαρή» ιδεολογική αντιπαράθεση συνεχίζεται. Ηδη, χτες ένας απ' αυτούς, τους «αριστερούς» του αστικού Τύπου, που έβλεπαν το άδικο στον αγώνα των ναυτεργατών, άρχισε να πλασάρει το σχήμα του Αλαβάνου ως τη μόνη εναλλακτική πρόταση, να βλέπει, δηλαδή, στη θολούρα των γύρω από το ΠΑΣΟΚ λύση.

Ορισμένοι δεν κατάλαβαν τίποτα ακόμα από το γεγονός ότι το ΚΚΕ μετράει, ήδη, θετικά τους δείκτες που αφορούν στην εφαρμογή των αποφάσεων του 18ου Συνεδρίου του, που δίνουν εντολή στους κομμουνιστές έναν προς έναν να γίνουν αντάξιοι του κεντρικού στόχου, να κερδίσουν σ' αυτήν την πορεία τον τίτλο του λαογέννητου ηγέτη της ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας, που όριό της έχει μόνο την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, την οικοδόμηση της λαϊκής οικονομίας, δηλαδή το σοσιαλισμό.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου